ทางตะวันออกเฉียงเหนือของจังหวัด Shiba การเก็บเกี่ยวในไร่เริ่มขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ พวกเขากําลังเก็บผักที่ทนความหนาวเย็น และยิ่งโตก็ยิ่งมีรสหวาน หัวผักกาดคือ คาปูระ บูชิ ที่ราดซอสอัลคาเทะร้อนๆ ในช่วงฤดูหนาวหัวผักกาดอุ่นๆ เป็นอาหารที่ช่วยให้ร่างกายอบอุ่นจากภายในจังหวัด Shiba เป็นแหล่งผลิตหัวผักกาดที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น และเมืองโคโนะก็เป็นแหล่งผลิตชั้นนําแห่งหนึ่งในจังหวัดคุณโทชิโอะ โกโบริ เป็นเกษตรกรที่มีประสบการณ์การปลูกหัวผักกาดมากกว่า 36 ปี สิ่งสําคัญในการปลูกหัวผักกาดคืออะไรคะ ต้องลักษณะดีการจะทําให้หัวก้าน และก็ใบสวยทั้งหมดมันยากมาก หัวที่พูดถึงคือรากกลมของหัวผักกาด ก้านต้องตั้งตรงและยิ่งใบมีสีเขียวมากเท่าไหร่คุณภาพก็ยิ่งดี
การเก็บหัวผักกาดเป็นงานหนัก เพราะต้องก้มตัวและเพราะมีเนื้อนิ่มจึงช้ำได้ง่ายขั้นตอนทุกอย่างจึงต้องทําด้วยมือถ้าขุดขึ้นมาแรงๆเหมือนแครอท หัวผักกาดก็จะช้ำเราต้องทําอย่างเบามือไม่งั้นก็จะเสียราคา 6 คนรวมพนักงานทํางานประมาณหนึ่งชั่วโมง พวกเขาเติมหัวผักกาดจนเต็มด้านหลังของรถบรรทุก อย่างรวดเร็วจากนั้นนําหัวผักกาดกลับบ้านเพื่อล้างพวกเขาล้างสิ่งสกปรกออก โดยใช้น้ำบ่อน้ำ แม้จะเป็นหน้าหนาวก็ตามพอทําความสะอาดแล้ว ก็ดูขาวและเงางามขึ้นมาเลย เพราะมีรูปร่างกลม และมีสีขาวมันวาวจึงตั้งชื่อให้ว่า White Ball จุดเด่นของไวท์บอร์ดคือ มีรสหวานและฉ่ำน้ำ กินแบบดิบได เมื่อนําไปต้มเนื้อจะนุ่มมาก
การปลูกเริ่มจากการปรับปรุงดินอย่างเต็มรูปแบบเขาเชื่อว่าการดูแลดินจะทําให้ดินอุดมสมบูรณ์ และทําให้หัวผักกาดแข็งแรง เขาจึงได้ลองปลูกหัวผักกาดหลายชนิด เพื่อหาพันธุ์ที่เหมาะกับไร่ของเขาและเพื่อให้แข่งกับหัวผักกาดเจ้าอื่นได้ เขาจึงปลูกพันธุ์ที่มีใบเขียวสด แม้จะเป็นช่วงฤดูหนาวก็ตามและยิ่งไปกว่านั้นเราตัดสินใจเปลี่ยนชื่อใหม่ เพราะหัวผักกาดที่นี่มีชื่อเสียงไม่ค่อยดี ต้องตั้งชื่อใหม่เพื่อเปลี่ยนภาพลักษณ์ White Ball เป็นชื่อที่ทุกคนหวังว่าจะลบล้างคําดูถูกที่ได้รับในอดีต วันที่ 11 ธันวาคมปี 1982 ไวท์บอลออกวางจําหน่ายเป็นครั้งแรก ตั้งใจทําทุกวิถีทางไม่ช้าไวท์บอลก็ได้รับชื่อเสียงในด้านรูปลักษณ์และรสชาติที่ฉ่ำหวานมากๆ จนกลายเป็นหนึ่งในหัวผักกาดที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ปัจจุบันมีเกษตรกร 49 ราย ที่ผลิต และจัดส่งสินค้ากว่า 400 กล่องต่อวัน ไปยังตลาดในโตเกียวและโยโกฮาม่าแล้ว เช็คชั้นนําที่ทําอาหารจากหัวผักกาด
นี่ก็คือเรื่องราวของชาวนาและพ่อครัว ซึ่งเดิมพันอาชีพของพวกเขาไว้กับหัวผักกาดที่ชื่นชอบหัวผักกาดเป็นหนึ่งในสมุนไพรฤดูใบไม้ผลิต 7 ชนิด ที่มีความเก่าแก่ที่สุดมาตั้งแต่สมัยโบราณ สมัยเอโดะที่วัฒนธรรมอาหารเจริญรุ่งเรือง ผู้คนจินหัวผักกาดกันยังไงเหรอคะนี่คือตําราอาหารจากสมัยเอโดะ เรามักจะได้ยินชื่ออาหารทําจากหัวไชเท้า แต่ไม่ค่อยได้ยินหัวผักกาดเลยในตํารานี้มีสิ่งที่ปรากฏในตําราอาหารสมัยเอโดะในปี 1805 ก็คือหัวผักกาดในตํารากล่าวว่าคว้านเนื้อหัวผักกาดออกและใส่ส่วนผสมลงไปราดด้วยเต้าหู้แล้วนําไปนึ่งจะกินแบบอังคาเทะก็ได้รสชาติดียิ่งหนัก เป็นเรื่องน่าประหลาดใจ ที่ทราบว่าผู้คนในสมัยเอโดะนิยมรับประทานอาหารโดยใช้หัวผักกาดแทนชามอย่างต่อไปก็คือ ข้าวสวย หุงกับหัวผักกาด ที่ย้อมสีเหลืองด้วยลูกขุดจีน Kabo เป็นอาหารสีสันสดใส ที่ช่วยกระตุ้นความอยากอาหารได้ นี่คือวิธีทําอาหารอร่อยในทุกวันของผู้คนสมัยเอโดะและสิ่งที่คุณจะทําให้ดูก็คือ นี่คือหัวผักกาด คานามาจิ นี่คือหนึ่งในผักเอโดะที่หาได้ยากแล้ว หัวผักกาดมีขนาดประมาณลูกกอล์ฟมันเคยเป็นที่นิยมอย่างมาก แต่ทุกวันนี้ไม่ค่อยมีเกษตรกรปลูกกันแล้วหัวผักกาดนี้จะมีขายในช่วงเดือนธันวาคม จะใช้ทําเป็นดอกเบญจมาศฉลองปีใหม่ปอกเปลือกหัวผักกาด คานามาจิก ที่ลูกกลมและเล็ก ใช้มีดหั่นลงไปเป็นเส้นๆ และนําไปดองในน้ำส้มสายชู คือเมนูที่ดูแล้วราวกับดอกไม้บานบน โต๊ะอาหารชาวญี่ปุ่นเพลิดเพลินกับการปรุงหัวผักกาดหลายวิธี มาตั้งแต่สมัยก่อนร้านอาหารฝรั่งเศสแห่งหนึ่งในย่านนิชิอาซาบุ กรุงโตเกียว ร้านนี้เสิร์ฟอาหารที่ทําจากหัวผักกาดมาตั้งแต่เปิดให้บริการในปี 2010 ผู้ที่คิดค้นเมนูก็คือ หัวหน้าเชฟคนที่โนบุ นามาเอะ เชฟ นามาเอะ เคยฝึกงานกับเชฟมิเชลบรัช ในร้านอาหารระดับสามดาวในฝรั่งเศส
สนับสนุนโดย ufa6556.pro